Przez radio do informatyki – edukacja przez podcasting

"Popularyzacja nauki i techniki to działalność niszowa. Nie jest prosto przekonać innych, że to dobry pomysł na radio. Z naszych doświadczeń wynika jednak, że warto przecierać szlaki" – mówi Jarosław Dalecki. Jego dwie autorskie audycje z komputerową myszką w roli głównej, emitowane na antenie Polskiego Radia Szczecin i udostępniane w Internecie, mają bawić zarówno dzieci, jak i dorosłych, a przy tym uczyć informatyki i popularyzować wiedzę o najnowszych osiągnięciach technologicznych w tej dziedzinie. Audycje uzyskały patronat Polskiego Towarzystwa Informatycznego, a w 2007 r. otrzymały nagrodę specjalną Stowarzyszenia Dziennikarzy RP za wykorzystanie podcastingu w promocji informatyki oraz budowaniu społeczeństwa informacyjnego. Twórca audycji kandyduje w konkursie "Popularyzator Nauki" organizowanym przez serwis Nauka w Polsce PAP przy współpracy Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

http://www.intersiec.pl/pl/Nauka/Przez-radio-do-informatyki-edukacja-przez-podcasting

Przykładowy scenariusz lekcji medialnej dla dzieci w gimnazjum

Cel: zapoznanie uczniów ze specyfiką radia jako jednego z rodzajów mass mediów

Cele operacyjne:
Uczeń po lekcji powinien
- znać tworzywo radia, rodzaje audycji radiowych,
- wymienić kto wynalazł radio,
- znać główne stacje radiowe w Polsce, umieć odróżniać stacje lokalne od
ogólnokrajowych,
- umieć czytać i wyszukiwać programy radiowe o określonej tematyce

Czas: 45 minut
Metody:
- pogadanka
-rozmowa
-praca w grupach

Środki dydaktyczne:

1. plansze na tablicach
2. materiały wydrukowane z Internetu
3. wystawa książek, taśm magnetofonowych
4. eksponaty starych radioodbiorników

Przebieg zajęć
Krótka pogadanka o radiu. Rozmowa z uczniami.
Nauczyciel pyta uczniów jakie znają stacje radiowe i jakich radiostacji słuchają.
Nauczyciel pyta :
- jakie wybierasz programy i dlaczego?
- czego dowiadujesz się z radia?
- czym różni się radio od innych mediów?
- gdzie można znaleźć informacje o programie radiowym?

Odczytanie definicji radia z Leksykonu PWN ?Media”(2000)
Twórcy radia, wynalazcy.

Cechy radia
- błyskawiczny przekaz, łatwość w dotarciu do odbiorcy
- łatwość recepcji - można je słuchać w dowolnym czasie i miejscu
- absorbuje nas mniej, niż telewizja (absorbuje tylko słuch)
- to główne źródło wiadomości społeczno-politycznych i innych
- daje poczucie BEZPOŚREDNIOŚCI I SPONTANICZNOŚCI

Jakie są funkcje (zadania) radia?
- dostarcza informacji o bieżących wydarzeniach
- przekaźnik sztuki (muzyki i literatury), kształtuje gusty artystyczne
(muzyczne i literackie)
- nośnik specyficznej sztuki radiowej (audycje), kształtuje wyobraźnię
słuchaczy

Rodzaje audycji radiowych
- informacyjne
- edukacyjne
- rozrywkowe
- inne

Odgadywanie gatunków radiowych przez uczniów
Nauczyciel odtwarza z magnetofonu krótkie fragmenty audycji radiowych i dżungli stacji a uczniowie odczytują jaki to typ audycji i jaka stacja (5 minut).
Podział na grupy i rozdanie zadań i materiałów. Praca w grupach.
Obejrzenie wystawy książek. Taśm magnetofonowych, radioodbiorników, plansz z zapisanymi cytatami pracowników radia.

Radio dla dzieci

Radio dla dzieci Babyradio.pl. powstało z potrzeby łatwego dostępu rodziców do muzyki, która na tym etapie życia rozwija i wzbogaca dziecko. Babyradio.pl stworzyła grupa osób, którzy na co dzień pracują w komercyjnych stacjach radiowych. Radio stawia na rozwój dzieci poprzez słuchanie muzyki, bajek i wierszy. Adresowane jest do maluchów w wieku 0-7 lat. Jego muzyka i program dostosowane są do cyklu dnia dzieci w tym wieku. Radio będzie emitowało znane i najnowsze przeboje, muzykę z filmów dla najmłodszych oraz wybraną muzykę klasyczną. Dwa razy w godzinie o stałej porze pojawią się bajki i wiersze. Ramówka składa się z sześciu pasm: łagodne budzenie, dynamiczna muzyka do tańca i zabawy przed południem i po drzemce, wyciszająca muzyka dla smyka, wieczorne "Czytanie na spanie" - czyli dłuższy blok z bajkami oraz kołysanki, muzyka klasyczna na dobranoc. Przy realizacji przedsięwzięcia zadbano o wysoką technologię przesyłu strumienia danych. Przy realizacji projektu uczestniczyło Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe (PCSS). Nowością jest również zastosowanie autorskiego playera opartego na formacie Ogg. W najbliższej przyszłości autorzy projektu planują rozbudowę warstwy merytorycznej strony o informacje dotyczące edukacji muzycznej, nauki gry na instrumentach, teksty piosenek oraz zabawy i konkursy dla dzieci i rodziców. Pojawią się również eksperci z dziedziny muzyki, pedagogiki, psychologii, bajkoterapii i muzykoprofilaktyki. Więcej informacji: Babyradio.pl

RADIO - JEGO KRÓTKA HISTORIA

Współczesne komputery, automaty produkcyjne, procesory nie powstałyby bez tego pierwszego kroku technicznego jakim była konstrukcja radia, urządzenia na potrzeby którego konstruowano coraz to nowe i lepsze podzespoły; wynaleziono lampę, udoskonalono oporniki, kondensatory i cewki. Stworzono gałąź wiedzy - radiotechnikę z czasem przekształconą w elektronikę. Dopiero później z tych podzespołów konstruktorzy tworzyli coraz to inne urządzenia, znajdujące swoje zastosowania w nowych dziedzinach życia.

Czasem więc warto spojrzeć w XX wiek, aby uprzytomnić sobie w jak wielkim przyspieszeniu technicznym przyszło żyć naszemu pokoleniu, jak wielkie i szybkie przemiany techniczne, zarówno w konstrukcji jak i technologii czekają nas w XXI wieku.


W Polsce pionierami radiotechniki byli oficerowie - Polacy służący w jednostkach łączności armii zaborczych . Dla potrzeb polskiego wojska początkowo odtwarzali zdewastowane zasoby łączności po zaborcach. Już 4 listopada 1918 roku w Krakowie, z polowej radiostacji przejętej przez łącznościowców od austrowęgierskiej armii zaborczej popłynęły pierwsze, polskie sygnały radiowe. Przejęcia dokonali polscy łącznościowcy pod dowództwem por Kazimierza Goebele. Swoje umiejętności przeważne zdobywali wcześniej służąc w marynarkach wojennych państw zaborczych. Z 18 na 19 listopada przejęta została inna wojskowa stacja nadawcza z rąk zaborczej armii niemieckiej, znajdująca się w Cytadeli Warszawskiej ( foto poniżej, około 1919 rok). Dokonali tego również polscy oficerowie wojsk łączności: ppor. inż. Kazimierz Jackowski, ppor. Witold Sawicki ( późniejszy dowódca tej stacji), ppor. Władysław Rzymski. Zdobyczna radiostacja o nazwie WAR, konstrukcji Telefunkena została wyprodukowana w 1915 roku. Była to stacja typu iskrowego o mocy 4 kW. Właśnie z tej radiostacji zaczęto nawiązywać regularne połączenia ze stacjami zagranicznymi. Później działalność tej stacji wpisała się chlubnie w czasie wojny polsko-bolszewickiej 20-tego roku. Następną radiostację zdobyto w Poznaniu, 6 stycznia 1919 roku. Uruchomił ją zespół pod dowództwem ppor Stanisława Jóźwiaka. Rozpoczęła się w Polsce nowa era techniki, kultury i informacji. Przełamana została bariera przestrzeni w komunikowaniu się między ludźmi, porównywalna obecnie jedynie ze zmianami cywilizacyjnymi jakie niesie sieć internetowa.
Ministerstwo Spraw Wojskowych wyszło z inicjatywą stworzenia podwalin rodzimego przemysłu radiotechnicznego lokując w krajowych, prywatnych firmach zamówienia. Powstały w Warszawie dwie małe wytwórnie radiotechniczne- Farad , założony przez Władysława Hellera i Romana Rudniewskiego, mającą swoją siedzibę przy ul. Zajączkowskiej oraz Radjopol prowadzony przez Józefa Plebańskiego przy ul. Syreny. Prawdopodobnie właśnie w Radjopolu powstawały pierwsze doświadczalne egzemplarze lamp radiowych rodzimej konstrukcji. Obie te firmy po połączeniu w 1922 r. przekształciły się w Polskie Towarzystwo Radiotechniczne (P.T.R.) mieszczące się przy ul. Narbutta 29. Tu, w tymże roku, zaczęto produkować seryjnie, w oparciu o patenty i technologie francuskie oraz angielskie pierwsze polskie lampy radiowe. W 1925 roku produkowano już co najmniej osiem typów (RA, RT, RM, DEV, DEQ, DER, R5V, MT5(nadawcza)) Również produkowane były niektóre podzespoły konieczne do budowy odbiorników, a co najważniejsze, firma ta buduje od 1924 roku odbiorniki radiowe. 1 lutego 1925 r. uruchamia pierwszą, próbną stację nadawczą w oparciu o wypożyczony z Francji nadajnik mocy 0,5 kW oraz organizuje studio radiowe i zespół przygotowujący i redagujący audycje. Na podwórku fabrycznym zbudowane zostają dwa 40-to metrowe maszty między którymi rozwieszona zostaje antena nadawcza . Tworzone są pierwsze programy.

Jednym z pierwszoplanowych działań państwa była powszechna radiofonizacja kraju. Mimo że społeczeństwo polskie w znacznej części nie było majętne, jak współcześni w owym czasie opisywali - decyzja zakupu radia w latach 20-tych była większym wydarzeniem niż kupno samochodu. Państwo Zmierzając do ambitnego celu jakim było upowszechnienie radia, w 1929 r. w Państwowej Wytwórni Łączności zbudowany został odbiornik kryształkowy na słuchawki - "Detefon". Nie wymagał on zasilania (sygnał wzmacniała długa 50-metrowa antena), był prosty w obsłudze i przede wszystkim tani (kosztował 1/10 ceny prostego odbiornika lampowego). Aby pokryć jak największy obszar kraju silnym sygnałem radiowym, słyszanym w tak prostym urządzeniu, zostaje rozpoczęta budowa w 1930 r. jednego z największych i najsilniejszych ówcześnie masztów radiowych na świecie - Raszyna. Dzięki tej inicjatywie, oraz innym, wspierającym jak powołanie Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju w końcu lat 30. ogólna liczba zarejestrowanych odbiorników wyniosła ponad 1 milion. W latach 30-tych Państwowe Zakłady Tele i Radiotechniczne kontynuowały politykę państwa z zakresie szerokiego dostępu społeczeństwa do radia produkując tanie, najczęściej jednoobwodowe lampowe odbiorniki. W początkach 1939 roku firma wygrała konkurs na tani, lampowy, masowo produkowany "ludowy " odbiornik radiowy. Nie zdążono go jednak wprowadzić do szerokiej produkcji.
żródło informacji